Vroom & Dreesmann

Het belangrijkste binnenlandse nieuws van deze week, van de maand of misschien wel van het jaar zal niemand ontgaan zijn, V&D is failliet. Heel erg jammer. Maar helaas ook onvermijdelijk. Ik heb geen benul van management maar wanneer je al zoveel jaren rode cijfers schrijft dan hebben ze het eigenlijk nog lang vol gehouden. Vanmorgen tijdens de eerste koffie, terwijl ik de krant doorbladerde, hoorde ik ongeveer het volgende op de radio. ‘Wanneer de winkels toch op de één of andere miraculeuze wijze een doorstart maken moet als eerste de naam van de gevels verwijderd worden.’ Die vermaledijde zwarte letters moeten dus uit de binnenstad verbannen worden.

Schande, eeuwig zonde, vernietiging van cultuur en erfgoed. Een misdaad welke gelijk staat met de sloop van het Palast der Republik in Berlijn. Iets waar ze daar namelijk nog weleens spijt van gaan krijgen. Maar ik dwaal af, hierover een andere keer meer.

Terug naar Vroom & Dreesmann, zoals mijn oma de winkel noemde in een tijd dat je bij de HEMA alleen nog maar rommel kon kopen. Voor mij is het V&D. Ik associeer de winkels met mijn jeugd in de jaren zeventig. In 1976 tijdens de eerste koopavonden puilden de winkels uit. Wanneer het regende leek het alsof je in een volle bus stapte, de damp sloeg er van af.

Soms was er zelfs live muziek te horen, veelal van een man met een elektronisch orgeltje die zijn nieuwe grammofoonplaat kwam promoten. Later heeft Gordon, al wist toen niemand wie dat was, hier live zijn eerste singletje gepresenteerd. Wie heeft hier niet zijn schoolspullen gekocht. En laten we vooral de jaarlijkse uitverkoop niet vergeten. Zo heeft iedereen zijn eigen herinneringen aan V&D.

Blijf dus met je vingers van deze winkels af en breng ze gewoon terug in de staat zoals ze pakweg veertig jaar geleden trots en prominent het straatbeeld bepaalden. Veelal grote grauwe gebouwen. Neem eens een kijkje in de trappenhuizen van de winkels. Deze zien er nog steeds uit zoals ze destijds ontworpen zijn.
Stalen balustrades, de trapleuningen voorzien van een dik soort zwart kunststof dat in de bochten vaak wijkt en loskomt van het staal. Natuurstenen vloeren. Het trappenhuis in Groningen is een ware tijdmachine. Alleen de hand van je vader of moeder ontbreekt.

Nu we toch in Groningen zijn, op het nieuwe gebouw van Vindicat is gewoon de Hooghoudt reclame teruggeplaatst. Een grote markt zonder deze reclame is namelijk ondenkbaar, evenals dezelfde grote markt zonder V&D.

Maar ga eens naar Assen, ik spreek nu lukraak een investeerder aan, daar kun je zien wat ik bedoel. Breng een bezoek aan warenhuis Van der Veen. De tijdmachine betreed je vrijwel direct bij binnenkomst. De hele zaak ademt een sfeer van weleer. Helaas is de Bimbobox begin 2015 gestolen. Bij warenhuis Van der Veen stond, net als vroeger bij V&D, nog zo’n stel swingende aapjes in de winkel. Inworp een Kwartje.

Wanneer nu alle partijen, met die aapjes in hun achterhoofd, gewoon opnieuw om de tafel gaan zitten dan komt die financiering echt wel in orde.