Rolling Stonesdag viel, zoals altijd, weer onverwacht dit jaar. Net als de Roy Orbison herdenking of het Steve Earle weekend is deze dag niet te voorspellen. Een vriendin merkte op dat ze in de vijftien jaar dat ze me nu kent nog nooit een plaat van de Stones bij mij gehoord heeft. De gelegenheid bij uitstek voor Rolling Stonesdag dus.
Een zonnige dag in mei, Hemelvaartsdag om precies te zijn, Rolling Stonesdag 2016. De dag begon met Black and Blue en wel omdat dit, niet zonder reden, de ultieme zomerplaat is.
Bijna veertig jaar geleden. Stralend weer was het, de snikhete zomer van 1976. Ouders op vakantie, mijn zus en ik hadden het rijk voor ons alleen. Mijn beste vriend woonde tegenover ons en zijn ouders waren nog langer weg. Zijn vader zat in het onderwijs en een groot deel van de zomervakantie brachten zij door in Zuid Frankrijk. Zodoende was hij zowat zes weken alleen thuis. De enige die hij moest dulden, of andersom, was zijn oudste broer. Maar die was gelukkig vaak bij zijn vriendin.
Verderop in de straat stond een kleine moderne bungalow. In de bungalow woonde een ouder paar. Deze zomervakantie logeerde er een neef bij hen. De neef woonde in Amsterdam maar hij verbleef zo nu en dan bij zijn oom en tante op de Veluwe om te herstellen van een hardnekkige heroïneverslaving.
De neef vulde zijn dagen vooral met slapen en winkeldiefstallen. Zijn voorkeur ging uit naar de in de zeventiger jaren populaire Brut aftershave. Duur, makkelijk mee te nemen en goed te verkopen. Het leek alsof alle Brut uit de omgeving bij hem onder het logeerbed verstopt was. Af en toe vertrok hij met een koffertje Brut naar Amsterdam alwaar hij de inhoud van het koffertje verpatste. De opbrengst ging linea recta naar één van de hoofdstedelijke dealers.
Ondanks de hitte droeg de neef altijd een zwart pak en een zwarte overjas. Met zijn lange dunne lijf, halflang sluik haar en een pilotenbril met gele glazen was het wel een opvallende verschijning in onze straat. Een hele aardige vent, maar wel wat druk. Wanneer hij naar de stad ging om boodschappen te doen, zoals hij dat noemde, kwam hij vooraf informeren of we echt niets nodig hadden. Een mooi boek ofzo? Hij moest toch naar de Bruna want hij had de Bommelserie nog niet compleet.
Op een dag kwam hij plotseling met Black and Blue van de Rolling Stones aanzetten, gejat natuurlijk. Swingend en nog drukker dan hij normaal al was, ging het richting het huis van mijn vriend. De stereo van zijn broer stond in de woonkamer. Ramen, deuren en de volumeknop wagenwijd open. Hot Stuff donderde door de woonkamer. De neef stuiterde door het huis, hij ging nu helemaal uit zijn dak. Om een ravage te voorkomen hebben we hem naar de tuin weten te manoeuvreren waar hij gelukkig snel kalmeerde. Hot stuff, can’t get enough, zeg dat wel. Na een tijdje hadden we wel weer genoeg van de neef. Gelukkig was er niets te drinken in huis zodat hij afdroop. Hij had het plan opgevat de drankvoorraad van zijn oom en tante maar eens te plunderen.
Een dag later was de neef plotseling weg. Zomaar, zonder aankondiging, vertrokken. De plaat bleef bij mijn vriend en de rest van de vakantie hebben we vooral Black and Blue gedraaid. Hoe het de neef is vergaan is onbekend. De allerlaatste keer dat ik hem zag was ongeveer een jaar later. Na een verjaardagsfeest, op de fiets terug naar huis, viel hij achterwaarts van de bagagedrager.
